Είμαστε επτά

Δρόλιας Βασίλειος

http://www.easybytez.com/xdn3c2fuf1jd

Θα μπορούσα να ορίσω ακριβώς την ημέρα που ανακάλυψα πως μου άρεσαν τα νεκροταφεία.
Ήταν Μάρτιος, ήμουν δεκαεννιά χρονών και έψαχνα για καθαρά πολιτικούς λόγους
τον τάφο του Μαρξ στο νεκροταφείο του Χάιγκεητ.
Το πως μια "θρησκεία" μετατρέπει έναν έφηβο στο πρώτο ταξίδι
 έξω από την χώρα του σε έναν προσκυνητή ενός τάφου είναι μάλλον τμήμα μιας διαδικασίας
που έχει σκοπό την ωρίμανσή του μα και την υιοθεσία μια συλλογιστική που θα τον ακολουθεί, ίδια και απαράλλαχτη, για το υπόλοιπο της ζωής του.

Για μένα ήταν κάτι που έγινε εντελώς τυχαία σαν μια πράξη χωρίς νόημα,
 η οποία με ψυχαναγκαστικό τρόπο έπρεπε να γίνει σε εκείνο το ταξίδι.
Όπως ακριβώς και έγινε.
 Στο ηλιόλουστο, λασπωμένο ψύχος του νεκροταφείου θυμάμαι
πως στάθηκα αμήχανα μπροστά στην συνοφρυωμένη προτομή,
ένιωσα σαν ηλίθιος διαβάζοντας την επιγραφή μπροστά στο γκρίζο μάρμαρο
και ύστερα από ελάχιστα δευτερόλεπτα γύρισα την πλάτη στον παραλληλεπίπεδο όγκο
για να ανέβω την μικρή ανηφόρα που μ' αντίκριζε.
Λίγα μέτρα από εκεί, στην άκρη του τοίχου που σκέπαζε
με μια χαμηλή σκιά το απόγευμα του λόφου, ήταν ακουμπισμένα
μια σειρά από μαραμένα στεφάνια μπροστά από έναν φρεσκοσκαμμένο χωμάτινο τάφο,
που από μακρυά διέκρινα ένα χαρτόνι με το όνομα και τις ημερομηνίες γέννησης
και θανάτου του νεκρού.

Εβδόμη Εσπερινή

Γιάννης Φαρσάρης

http://www.easybytez.com/4k79ebuo94zh


Μια νέα συλλογή δώδεκα μικρών ιστοριών.
Ο χρόνος, ο έρωτας, η αστική ζωή, τα προσωπικά αδιέξοδα, ο εγκλωβισμός της καθημερινότητας,
είναι μερικά από τα θέματα που δεσπόζουν στις ιστορίες.

Oι Bρυκόλακες

Ιψεν

http://www.easybytez.com/azil4ac5fq9v

Οπως και άλλα έργα του Ιψεν, οι «Βρυκόλακες» είχαν προκαλέσει αίσθηση στην εποχή τους. Κανιβαλικές οικογενειακές σχέσεις, υποχθόνια σύνδρομα και αναφορές σε αφροδίσια νοσήματα, σε μια εποχή κατά την οποία και η απλή αναφορά στη σύφιλη εθεωρείτο σκάνδαλο. Ο μεγάλος Νορβηγός συγγραφέας βγάζει στη φόρα τα άπλυτα μιας ολόκληρης εποχής και κοινωνίας με τρόπο επιθετικό, σοκαριστικό για τους συγχρόνους του. Μάλιστα, το 1898, πάνω από δέκα χρόνια μετά την πρεμιέρα του έργου, όταν ο Ιψεν προσκλήθηκε σε δείπνο με τον Οσκαρ Β΄ της Σουηδίας, ο τελευταίος του είπε ότι οι «Βρυκόλακες» είναι ένα κακό έργο.

Δράκουλας

Μπραμ Στόκερ

http://www.easybytez.com/je7scndm7g1g


Η εφιαλτική εμπειρία του Τζόναθαν Χάρκερ στο Κάστρο του Κόμη Δράκουλα, στα Καρπάθια Όρη, αποτελεί την αρχή μιας αλυσίδας μακάβριων γεγονότων και τρομακτικών συμβάντων, καθώς ο μοχθηρός Δράκουλας φυλακίζει τον Χάρκερ στο κάστρο του και ξεκινάει για την Αγγλία, αναζητά αθώα θύματα για το κόσμο των Νεκροζώντανων όπως την αθώα Λούσι και την αρραβωνιαστικιά του Χάρκερ, Μίνα. Μόνο ο Δρ. Βαν Χέλσινγκ κρατά το κλειδί της σωτηρίας και η φρικιαστική αλήθεια που αποκαλύπτει είναι πιο τρομακτική από κάθε εφιάλτη.

1821 ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

http://www.easybytez.com/rk51vwyczj0r

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΣΤΗΝ ΠΝΥΚΑ

http://www.easybytez.com/vf5uwptj4ndp

Ιούλιος Βερν

Ιούλιος Βερν

 


http://www.easybytez.com/ierbcau37gc3


Ο Ιούλιος Βερν (1828-1905) ήταν ένας από τους πρωτοπόρους των μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας. Ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του συγγραφέα όπως το ονόμαζε «επιστημονικών εκπαιδευτικών μυθιστορημάτων»: ο προσεκτικός αναγνώστης θα πληροφορηθεί πολλά για τη χλωρίδα, την πανίδα, τη γεωγραφία και την ιστορία των περιοχών όπου διαδραματίζονται τα έργα του.
Έτσι και οι διάφορες επινοήσεις στα έργα του δεν είναι προϊόντα φαντασίας, αλλά προσεκτικά ερευνημένες πιθανότητες. Εκ των πραγμάτων δηλαδή έπρεπε ορισμένα μέσα μετακίνησης στα μυθιστορήματά του να γίνουν αργότερα πραγματικότητα. Μάλιστα ορισμένες εφευρέσεις του είχαν ήδη πραγματοποιηθεί: ο ίδιος ο Ιούλιος Βερν ανέφερε σε συνέντευξή του οτι οι Ιταλοί είχαν φτιάξει υποβρύχια 60 χρόνια πριν από τον καπετάνιο Νέμο.

20.000 Λεύγες Υπό Τη Θάλασσα

Οι Πειρατές

Οι Πιθηκάνθρωποι Του Δάσους

Ο Ναυαγός Της Κυνθίας

Πέντε Εβδομάδες Με Αερόστατο

Ο Λαχνός 9672

Ο Γύρος Του Κόσμου Σε 80 Ημέρες

Δυο Χρόνια Διακοπές

Ο Κόμης Ματίας Σάντορφ

Η Μυστηριώδης Διαθήκη

Η Σφίγγα Των Πάγων

Σάνσελορ

Οι Μαύρες Ινδίες

Οι Περιπέτειες Ενός Κινέζου Στη Κίνα

Το Μυστηριώδες Έγκλημα

Ο Κοσμοκράτωρ

Το Κυνήγι Του Αερόλιθου

Η Σχολή Των Ροβινσώνων

Άνω-Κάτω

(Κάπτεν Μπλάι ) Η Ανταρσία Στο Μπάουντι

Από τον Καύκασο στο Πεκίνο

Στον εικοστό ένατο αιώνα

O δεκαπεντατής πλοίαρχος

Μιχαήλ Στρογκόφ (κλασικά εικονογραφημένα)

Τσιφόρος Νίκος

Τσιφόρος Νίκος


http://www.easybytez.com/2wqf0126noi7





Περί Της Ελενάρας Της Κουκλάρας

Mεγάλη υπόθεση νάσαι ωραία κοπέλλα! E, ρε! Περνάνε οι σερνικοί με φλογοματιές, τους πέφτουνε τα σάλια, αναστενάζουνε βορεινά και πετάνε την κουβέντα τους την καυτή:
      - Aμάν μπαρμπουνάρα μου!
      Kάτι αναιδείς έρχουνται έτσι ν' ακουμπήσουνε το ξερό τους απάνω σε σωματικές σφαιρικότητες, λες, αδερφέ μου, και ικανοποιηθήκανε απολύτως με τούτη τη βρωμιά, κάτι άλλοι το προχωρούνε και λένε προστυχιές σιχαμένες και κατακαμαρώνουνε με τούτη την εκδήλωσι του "σελφ - σέρβις"..., στα τρόλεϋ πάνε να κολλήσουνε χωρίς λόγο κι' αφορμή, και δεν τους μαγκώνει η αστυνομία να τους ρίξη ένα μπερντάχι να συνέλθουνε, παρά τους αφήνει να λένε, κλείνει τα φλιμπεράκια -πολύ ορθώς- κι' αφήνει τους σιχαμερούς, πολύ λάθος...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~`

Η Πινακοθήκη Των Ηλιθίων

Η Πινακοθήκη των ηλιθίων, είναι του Ν. Τσιφόρου και πρωτοανέβηκε από το θίασο της Μαίρης Αρώνη και Δημήτρη Χορν, το 1945. Πρόκειται για μια κωμωδία σε τρεις πράξεις που «ξεκινάει από την απλή και χαρούμενη αρχή της πανανθρώπινης ηλιθιότητας και δημιουργεί μιαν εύθυμη ατμόσφαιρα, καλώντας τους πολιτισμένους να φιλοσοφήσουν μέσα από τα γελαστά λόγια της», όπως σημειώνει ο ίδιος ο συγγραφέας

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ιστορία της Αγγλίας (Τα Νέα, 2009)

Τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα είναι πιο ισχυρά από τα αισθήματα που δένουν ή χωρίζουν δυο λαούς. Μπορεί ο λαός ενός κράτους να αγαπά, να τιμά και να σέβεται το λαό ενός άλλου . Αυτό ωστόσο δεν είναι αρκετό για να δημιουργήσει τους «επίσημους» φιλικούς δεσμούς. Και είναι πασίγνωστο ότι και οι πόλεμοι ακόμα δεν αποτελούν, σε τελευταία ανάλυση, τίποτ' άλλο παρά μια απελπισμένη απόπειρα για την κατοχύρωση αυτών των συμφερόντων.

Και αυτό το βλέπουμε κάθε τόσο στις σχέσεις μας με την Αγγλία. Ο δικός μας λαός θαυμάζει και αγαπά τον αγγλικό. Και θα ήταν το λιγότερο ανακρίβεια ν' αρνηθούμε ότι και οι Άγγλοι -ο λαός τουλάχιστον- δεν τρέφουν τα ίδια αισθήματα για μας.
Αλλά, είπαμε, άλλο αίσθημα και άλλο συμφέρον. Και το συμφέρον του αγγλικού κράτους είναι να είμαστε πάντοτε αδύνατοι, του χεριού του. Και για να το πετύχει αυτό, δημιουργεί συνεχώς εμπόδια ανάμεσα σ' εμάς και στους γειτονικούς λαούς, έτσι ώστε να δημιουργούνται προστριβές και ν' αποκτά από τις διαμάχες αυτές πολιτικά οφέλη. Αυτή η «τακτική» χρονολογείται από την εποχή που γίναμε ελεύθερο κράτος. Τότε, επειδή εμείς ήμαστε ορθόδοξοι και οι εχθροί της, οι μεγάλοι, ήτανε κι εκείνοι ορθόδοξοι, φοβήθηκε μια «θρησκευτική προσέγγιση», που θα γινόταν και συμμαχία. Και μια Ελλάδα δυνατή στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι φίλη της, δεν τη συνέφερε. Σήμερα, βέβαια, δεν υπάρχει τέτοιος λόγος, αλλά, επειδή οι γείτονές μας είναι αριθμητικά ισχυρότεροι , εξακολουθεί την ίδια πολιτική.
Συμφέροντα λοιπόν είναι όλα. Με τη διαφορά ότι ανάμεσα στο συμφέρον και στην ειλικρίνεια δεν υπάρχει καμιά απολύτως σχέση . Εμείς ξέρουμε καλά ποια είναι τα αίτια της αγγλικής συμπεριφοράς απέναντι μας. Όμως, όταν αυτά τα αίτια μπαίνουν να διαστρέψουν τα γεγονότα, να κάνουνε κίβδηλη την ιστορία του τόπου μας, να εκμηδενίσουνε την πίστη μας, τα ιδανικά μας, τα είδωλά μας, τότε έχουμε την υποχρέωση να αμυνθούμε.
Η ιστορία που γράφω είναι «απόλυτα αληθινή», άσχετο αν γράφεται με τρόπο λίγο σατιρικό και λίγο ειρωνικό. Δε θα έχει όμως τίποτα το ψεύτικο και τίποτα το σκαρωμένο. Τη γράφω σαν ένα είδος... αντεπιθέσεως στον άδικο πόλεμο που μας έχει κηρύξει, και που έφτασε ως το σημείο να συκοφαντεί και τους ήρωες του '21.  Και το όπλο μου που χρησιμοποιώ είναι το πιο ισχυρό της Γης: η πένα.
Τσιφόρος Νίκος

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ο Σατανάς Ινκόγνιτο

Είχε ένα δίπλωμα Νομικής και γαλάζια όνειρα. Είχε κι ένα
παλιό παντελόνι γκρι, φαγωμένο στα καπούλια. Βοηθός
ενός «παρ' άπασι τοις δικαστηρίοις» μαιτρ, μοίραζε τις μέρες
του στα «δημόσια καταστήματα» και σε μια πολυθρόνα με
φαγωμένη ράχη. Τις νύχτες έπινε μπύρα και πήγαινε στις φτηνές
γυναικούλες. Σε δυο χρόνια απόχτησε χρέη και τη βεβαιότητα πως
δεν θα τα εξοφλήσει ποτέ. Κι έθαψε τα γαλάζια όνειρα.

Το Μεγάλο Ταξίδι

Γιώργος Δαμιανός

http://www.easybytez.com/c5qghm8ales2


Φύση, Βιολογία, Φιλοσοφία, Περιπέτεια στους βυθούς του Ατλαντικού και της Μεσογείου…
και πολλά άλλα πλέκονται αριστουργηματικά στο άγνωστο
και μυστηριώδες φυσικό ταξίδι των χελιών από τη θάλασσα των Σαργασών (Βερμούδες)
ως τα μέρη μας.
Ο Γιώργος Δαμιανός σε τούτο, το ενδέκατο βιβλίο του,
περιγράφει με μοναδικό και πρωτότυπο τρόπο τις περιπέτειες του Μεγάλο Οδηγού,
του Ις (Ιστορία), Περ (Περιέργεια), Αντ (Αντίρρηση),
που δεν είναι άλλο από χέλια, τα οποία δρουν
και σκέφτονται σαν άνθρωποι.
Αντιμετωπίζουν τη μοναξιά, την απληστία, την έπαρση,
τη βία, το φόβο, το Θείο, την αισθητική, την ιδιοκτησία,
την πολιτική και όλα αυτά περιγράφοντας το πιο φυσικό ταξίδι
που επιτελούν τα χέλια εδώ και εκατομμύρια χρόνια:
ξεκινούν μόνα τους,  από τη θάλασσα των Σαργασών
(Ατλαντικός ωκεανός, ανάμεσα στις Βερμούδες και τις Αντίλες)
για να καταλήξουν στα Βουνά της Ευρώπης
και, μετά από χρόνια, ξαναγυρνούν στο ίδιο μέρος για να γεννήσουν και να πεθάνουν).

Το Νησί

Το Νησί

Βικτόρια Χίσλοπ

VICTORIA HISLOP

http://www.easybytez.com/k1zutb2qygmh


Η Αλέξις λαχταρά να μάθει για το παρελθόν της μητέρας της, Σοφίας, που εκείνη τόσα χρόνια έκρυβε. Ξέρει μόνο ότι η μητέρα της μεγάλωσε σ’ ένα μικρό χωριό της Κρήτης προτού φύγει οριστικά για το Λονδίνο. Όταν η Αλέξις αποφασίζει να επισκεφθεί την Κρήτη, η Σοφία της δίνει ένα γράμμα για μια παλιά της φίλη και της υπόσχεται πως απ’ αυτήν θα μάθει την αλήθεια.

Έκπληκτη, η Αλέξις ανακαλύπτει πως η ζωή της οικογένειάς της συνδέεται άμεσα με το μικρό και εγκαταλειμμένο νησί της Σπιναλόγκας – την πρώην αποικία των λεπρών. Μαθαίνει την ιστορία της γιαγιάς της και της μητέρας της, όπως και τη διάλυση της οικογένειάς της από την τραγωδία, τον πόλεμο και τα πάθη…

Η Βικτόρια Χίσλοπ είναι δημοσιογράφος και συνεργάζεται με τις εφημερίδεςSunday Telegraph και Daily Telegraph, όπως και με το περιοδικό Woman & Home. Ζει στο Κεντ, της Αγγλίας, μαζί με το σύζυγό της και τα δυο παιδιά της.
Της απονεμήθηκε το βρετανικό βραβείο του Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα για το 2007. Το Νησί, κυριάρχησε για 24 βδομάδες στο Βρετανικό τοπ 10 και οι πωλήσεις του ξεπέρασαν ήδη τα 850.000 αντίτυπα Τα δικαιώματα του βιβλίου πουλήθηκαν σε 17 χώρες!

Έρως μετ' εμποδίων

Ντόρα Γιαννακοπούλου

http://www.easybytez.com/8o8hqxpplbf3


Tο διαζύγιο του δικηγόρου Περικλή Γιαρλού ήταν γεγονός. H τυχαία γνωριμία του με την Eύα ήταν συγκλονιστική. O φλογερός έρωτας εξελίχθηκε ραγδαία. Aλλά το παρελθόν της Eύας καραδοκούσε. O προηγούμενος δεσμός της μ’ έναν επικίνδυνο μαφιόζο οδήγησε στην απαγωγή της. O έρωτας του μαφιόζου γι’ αυτήν δεν είχε όρια. Oι μπράβοι του τη φύλαγαν μέρα και νύχτα.

H επικοινωνία της με τον δικηγόρο αδύνατη. Kαι αυτός μες στην απόγνωση και στον πανικό. O στενός του φίλος, και ντετέκτιβ, ψάχνει τα αίτια της απαγωγής. Tο χτύπημα όμως από τους μπράβους του μαφιόζου στέλνει τον Περικλή Γιαρλό στο νοσοκομείο σχεδόν ετοιμοθάνατο. Aλλά, στην ανάρρωσή του, εμφανίζεται η Eύα. Έτσι αναπάντεχα. Eρωτευμένη και πανικόβλητη. Mια συμφωνία με τον μαφιόζο τη φέρνει για λίγες μόνο στιγμές κοντά στον αγαπημένο της.

Tι θα ακολουθήσει άραγε;

Πώς θα ξεφύγει από τα νύχια της σπείρας; Πώς θα φανερώσει τα εγκλήματά τους;

Πώς θα σπάσει τον φοβερό κλοιό γύρω της;

Aχ, αυτός ο έρως μετ’ εμποδίων!

Θ. Μανν

Θ. Μανν – Το Θαυματουργό Παιδί

http://www.easybytez.com/vgpu6nzb8gy8


Ο Τόμας Μαν (Thomas Mann, 6 Ιουνίου 1875 – 12 Αυγούστου 1955) ήταν Γερμανός συγγραφέας, βραβευμένος με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας του 1929. Γεννήθηκε στο Λίμπεκ (Lübeck) της Γερμανίας και ήταν Λουθηρανός, όπως ο πατέρας του, ο Τόμας Χάινριχ Μαν (Thomas Heinrich Mann). Η μητέρα του, Τζούλια ντι Σίλβα Μπραχς (Julia di Silva Bruhs) από τη Βραζιλία ήταν γερμανικής καταγωγής και καθολική στο θρήσκευμα. Μετά τον θάνατο του πατέρα του το 1891 και το κλείσιμο της εταιρίας του, ο Τόμας Μαν και η οικογένεια του μετακόμισαν στο Μόναχο. Εκεί ο Τόμας Μαν τελείωσε το γυμνάσιο και σπούδασε ιστορία, οικονομικά, ιστορία της τέχνης και λογοτεχνία. Στο Μόναχο, όπου έζησε μέχρι το 1933, ξεκίνησε την καρίερα του ως συγγραφέας, δημοσιεύοντας το πρώτο του διήγημα (Der Kleine Herr Friedmann) στο περιοδικό Simplicissimus το 1898. Το 1905 παντρεύτηκε την Κάτια Πρινξχάιμ (Katia Pringsheim) και απέκτησαν 6 παιδιά (την Έρικα, τον Κλάους, τον Γκόλο, τη Μόνικα, την Ελίζαμπεθ και
τον Μίχαελ) τα οποία αργότερα διακρίθηκαν στα γράμματα και στις τέχνες. Κατά την άνοδο των Ναζί στην εξουσία στη Γερμανία το 1933, ο Τόμας Μαν με τη γυναίκα του βρίσκονταν στη Ζυρίχη. Ύστερα από προτροπή του γιου του Klaus,δεν επέστρεψε στη Γερμανία, καθώς τα προηγούμενα χρόνια είχε ασκήσει έντονη κριτική στον Ναζισμό. Το 1936 πήρε την τσεχοσλοβακική υπηκοότητα και του αφαιρέθηκε η γερμανική. Το 1939 έφυγε για τις Η.Π.Α., όπου δίδαξε στο πανεπιστήμιο Πρίνστον και πέντε χρόνια αργότερα απέκτησε την αμερικανική υπηκοότητα. Στην Ευρώπη επέστρεψε το 1952 και εγκαταστάθηκε στο Κίλχμπεργκ (Kilchberg) κοντά στη Ζυρίχη. Πέθανε το 1955.

Ο. Φαλάτσι

Ο. Φαλάτσι – Γράμμα σε ένα παιδί

http://www.easybytez.com/q4f9trngqtrn


Η Οριάνα Φαλάτσι ή Φαλλάτσι (Oriana Fallaci: Φλωρεντία, 29 Ιουνίου 1929 – Φλωρεντία, 15 Σεπτεμβρίου 2006) ήταν Ιταλίδα δημοσιογράφος, πολεμική ανταποκρίτρια και συγγραφέας, γνωστή για την σχέση της με τον Αλέκο Παναγούλη, τις καυστικές συνεντεύξεις της με διάφορα πρόσωπα της παγκοσμίου πολιτικής σκηνής κατά την δεκαετία του 1970, αλλά και για την αμφιλεγόμενη μεταστροφή της προς τα δεξιά και τις αντιμουσουλμανικές της απόψεις μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.

Γνωστά έργα της είναι το Ένας άντρας: μια ιστορία, στο οποίο αναφέρεται στη σχέση της
με τον Αλέκο Παναγούλη, το Γράμμα σε ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ, το Η οργή και η περηφάνια και το Ινσαλλάχ. Το πιο επιτυχημένο εμπορικά βιβλίο της, The Rage and The Pride, που εκδόθηκε λίγο μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 συγκέντρωσε τα πυρά των κριτικών με το σκεπτικό ότι προκαλεί το μίσος εναντίον των μουσουλμάνων. Τα τελευταία χρόνια ζούσε στο Μανχάταν, τη δεύτερη πατρίδα της όπως αποκαλούσε. Για πολλά χρόνια ζούσε γνωρίζοντας οτι έχει καρκίνο στο στήθος απο τον οποίο και πέθανε τελικά. Απο καρκίνο είχε πεθάνει και η μητέρα της κατα την περίοδο που η Φαλάτσι έπνιγε το πένθος της για τον άντρα της ζωής της, Α. Παναγούλη, γράφοντας το βιβλίο Ένας Άντρας.

Η προσωπική της ζωή παρέμεινε στάσιμη μετά το χαμό του συντρόφου της, όπως αποκαλούσε τον Αλέκο Παναγούλη, καθως δεν δημιούργησε δική της οικογένεια.

Ελ Σίντ

Π. Κορνέιγ – Ελ Σίντ

http://www.easybytez.com/25l4r579tsqm


Πρόκειται για το έπος του Ελ Σιντ, ένα από τα πιο σημαντικά έργα για Ισπανία του Μεσαίωνα. Είναι ένα έργο που υμνεί και τραγουδάει με γοητευτικό τρόπο τα κατορθώματα του Εθνικού ήρωα της Ισπανίας, του θρυλικού πολέμαρχου Ροντρίγκο Ντιάζ που παγκοσμίως είναι γνωστός ως «Ελ Σιντ». Το έργο κατατάσσεται στις επικολυρικές δημιουργίες των λαών που ήταν και οι πιο αντιπροσωπευτικές και αυθεντικές εκφράσεις των παλιών κοινωνιών.

Άγκαθα Κρίστι

Agatha Christie



http://www.easybytez.com/pms0mj4n695b

Η Ποντικοπαγίδα

Επτά άνθρωποι-πέντε άντρες και δύο γυναίκες-συγκεντρώνονται
σε μια εξοχική πανσιόν, στο Μόνσκουελ Μάνορ, που το διευθύνει
ένα νεαρό ζευγάρι, η Μόλλυ και ο Τζάιλς Νταίηβις.
Λίγες μέρες ψυχικής ηρεμίας και ξενοιασιάς τους περιμένουν.
Τουλάχιστον, έτσι πιστεύουν όλοι.
Γρήγορα, όμως, θα διαπιστώσουν πως ανάμεσα τους
έχει παρεισφρύσει και ένας στυγερός δολοφόνος,
που ήδη έχει σκοτώσει κιόλας κάποιον στο Λονδίνο.
Η μις Λάιον ήταν το πρώτο του θύμα.
Και τώρα, αυτή κιόλας τη στιγμή, ο άνθρωπος αυτός,
αργά και μεθοδικά, προετοιμάζει ένα δεύτερο.....ίσως
και ένα τρίτο, με την απαράμιλλη ικανότητα του ανθρώπου
που η ξεχωριστή ευφυία του κατευθύνεται από μια νοσηρή τάση εκδίκησης.
Το χιόνια πέφτει ακατάπαυστα ολόγυρα απ΄ την πανσιόν,
δημιουργεί γύρω από τα εγκλωβισμένα πρόσωπα
ένα αδιαπέραστο κλοιό, που ευνοεί θαυμάσια τα σκοτεινά του σχέδια.
Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει.
Ο αστυνόμος Τρότερ θα δοκιμάσει ένα σωρό έξυπνα τεχνάσματα
προκειμένου να παγιδεύσει το δολοφόνο, μα ο σατανικός αυτός άνθρωπος ξεγλυστρά.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ένα άλλοθι για 3 εγκλήματα

Στο γκολφ ή στις εμπορικές υποθέσεις.
Στην Αφρική ή στο Λονδίνο.
Με τσάι ή κάλτσα Πτώματα με άλλοθι

Ιωάννης Κονδυλάκης

Ιωάννης Κονδυλάκης




http://www.easybytez.com/qxc0j71hjn44

Οι Άθλιοι των Αθηνών (1895)

Οι Άθλιοι των Αθηνών (εκδ. 1895), το πρώτο εικονογραφημένο μυθιστόρημα, είναι λαϊκό ανάγνωσμα όπου παρουσιάζεται ένας πίνακας του υποκόσμου της εποχής.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Όταν ήμουν δάσκαλος και άλλα διηγήματα (1916)

Πεζογράφος και δημοσιογράφος, εκπρόσωπος του ηθογραφικού διηγήματος, ο Ιωάννης Κονδυλάκης περιγράφει με μοναδικό τρόπο την ιστορία ενός μορφωμένου ανθρώπου, που αναλαμβάνει τυχαία και με ελαφρά τη καρδία το ρόλο του δασκάλου σε ένα ορεινό χωριό της Κρήτης. Κύριο μέλημά του, πρωταρχικά, είναι το κυνήγι στα κοντινά δάση της περιοχής, στη συνέχεια όμως τον κερδίζει εξ ολοκλήρου το επάγγελμά του.
Ένα βιβλίο στο οποίο, με χιουμοριστικό τρόπο, διαφαίνονται τα πρώτα σημάδια της παιδαγωγικής μεθόδου που εφαρμόστηκε στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.
Η αγάπη του συγγραφέα για την Κρήτη και τους ανθρώπους της αποκαλύπτεται και από τα ίδια του τα λόγια: "Δεν γνωρίζω μήπως με παρασύρει πολύ η αγάπη μου προς αυτόν τον τόπον, αλλ είναι βέβαιον ότι κανείς έπαινος δεν μου φαίνεται υπερβολικός."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ιωάννης Κονδυλάκης



Γεννήθηκε στη Βιάννο της Κρήτης το 1861. Το δημοτικό σχολείο το τελείωσε στο χωριό του, ενώ το 1884 αποφοίτησε από τη Βαρβάκειο Σχολή Αθηνών. Υπηρέτησε για ένα χρονικό διάστημα 5 ετών ως δάσκαλος στην Κρήτη, πριν την οριστική του εγκατάσταση στην Αθήνα. Εκεί, άρχισε να ασχολείται με τη δημοσιογραφία και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Άστυ", "Σκριπ" και "Εστία". Αρχικά χρησιμοποιούσε πολλά ψευδώνυμα, αλλά στη πορεία κράτησε το Διαβάτης. Για είκοσι χρόνια έγραφε το καθημερινό χρονογράφημα της εφημερίδας "Εμπρός". Τα χρονογραφήματά του διακρίνονται για το κομψό προσωπικό ύφος τους, το χιούμορ και την οξύτητα της παρατήρησης. [1] Ως λογοτέχνης παρουσιάζεται αρχικά με ηθογραφικά διηγήματα, για να φτάσει σε ένα αξιόλογο μυθιστόρημα, τον "Πατούχα", που αν και παραμένει μέσα σε πλαίσια ηθογραφικά, προχωρεί σε βάθος ψυχολογικό και δυνατή διαγραφή χαρακτήρων. Έγραφε στην Καθαρεύουσα. Πέθανε το 1920.

Η Κυρία Κούλα

Μ. Κουμανταρέας

http://www.easybytez.com/2vm7g5t9uos2


Στον κατά κοινή ομολογία κορυφαίο μας μεταπολεμικό πεζογράφο, αθηναιόπληκτο και… βικτωριομανή Μένη Κουμανταρέα, ανάμεσα σε πολλά και ποικίλα στοιχεία των ευφάνταστων μυθοπλασιών του, κυρίαρχο ρόλο κρατά το ερωτικό παίγνιο, εμπλουτισμένο και από τη διαθεσιμότητά του προς ποικίλες κατευθύνσεις. Ο εύφορος αυτός παραμυθάς και γοητευτικός γραφιάς, το 1978 έγραψε μια απλή στην επιφάνειά της νουβέλα, την «Κυρία Κούλα», που περιέχει όμως πλούσια κοιτάσματα συναντώμενων και με σιγαστήρα συγκρουόμενων ψυχισμών: μια ώριμη, παντρεμένη γυναίκα με σύζυγο και κόρες, συντηρητική και συμβατική, ταράζεται αιφνίδια από τη δροσιά, το βιταλισμό και την «αναρχίζουσα» φρεσκάδα ενός νέου φοιτητή τον οποίο καθημερινά συναντά στα βαγόνια του ηλεκτρικού. Κι ενώ τα πάντα γι’ αυτήν ξεκινούν, όπως θα’ λεγε ο Ροΐδης, ως «πρόσψαυσις δύο επιδερμίδων», καταλήγουν σε μια ηφαιστειακή έκρηξη που όμως, περιέχοντας τους σπόρους του αδιεξόδου της, θα οδηγηθεί στο μελαγχολικό της τέλος. Η μαεστρία του Κουμανταρέα, πέραν της έξοχης γραφής, έγκειται στην ύπουλη απλότητα του «μύθου» και στην καταστατική κοινωνικοψυχολογική αντίθεση των δύο καθ’ υπέρβαση εραστών.

Αγάπη, Σέμη

Λύρη Νιόβη

http://www.easybytez.com/aymxr6x7v8iq

Η ιστορία αυτή άρχισε ένα μεσημέρι (νομίζω), καθώς περνούσα
από το σταθμό Μετρό του Συντάγματος.
Στη μεγάλη του αίθουσα γινόταν μια έκθεση ζωγραφικής μαθητών,
με θέμα (δεν θυμάμαι τον τίτλο) σχετικό με μετανάστες,
πρόσφυγες και τα δικαιώματά τους.
Ως συνταξιούχος Γυμνασιάρχης – και κατά την παρωχημένη ορολογία «γεροντοπαλίκαρο» –
δεν ενδιαφέρομαι πια, επιτέλους, για σχολικές εκδηλώσεις
και τα συναφή και προτιμώ τα ταξίδια και την απόλαυση της τέχνης,
αλλά μια μάλλον χαλαρή διάθεση και η ενστικτώδης οικειότητα
(πρώην συνάδελφοι, μαθητές) με τράβηξε ασυναίσθητα μέσα.
Την ξέρετε φαντάζομαι την αίθουσα, κάθε τόσο γίνονται εκεί τέτοιες εκθέσεις.
Οργανωμένη και τώρα με τον συνήθη τρόπο, είχε γύρω γύρω μεγάλα ταμπλό,
με τις ονομασίες των σχολείων στο επάνω μέρος
και από κάτω τα έργα σαν στρατιωτάκια.
Κάνοντας αργά το γύρο, κοίταζα κυρίως μήπως συναντήσω κάποιο γνωστό,
όσο για τα μαθητικά έργα δεν ήταν παρά τα αναμενόμενα άσπρα,
κίτρινα και μαύρα ανθρωπάκια που έδιναν τα χέρια κάτω από χάρτες,
σημαίες και υδρογείους, όλα εκθαμβωτικά παρδαλά, ενώ,
για να κορυφωθεί το κιτς, τα πονήματα των μεγαλύτερων μαθητών
κοσμούνταν και με βαθυστόχαστα τσιτάτα.

Αδελφοί Καραμαζόφ

Dostojevskij Fedor 
 Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
 

http://www.easybytez.com/qgtudktpidft

Δαιμονικοί γιοι ενός δαιμονικού πατέρα οι αδελφοί Καραμαζόφ εκφράζουν στο σύνολό τους το πολύπτυχο της ανθρώπινης ψυχής καθώς καθένας απ αυτούς εκπροσωπεί και μια απ τις δυνάμεις ή τις ροπές που την ορίζουν. Έτσι ο σκευωρός Ιβάν είναι η ψυχρή και χωρίς ίχνος συναισθήματος λογική, ο φιλήδονος Δημήτρης το χωρίς φραγμούς πάθος, ο θρησκόληπτος Αλιόσα η χωρίς περίσκεψη παράδοση στην πιο απόλυτη μεταφυσική και ο τρομακτικός νόθος Σμιερντιακόφ όλες οι σκοτεινές και φρικαλέες ορέξεις που κουβαλάμε όλοι μας στο υποσυνείδητό μας. Κάτω απ αυτές τις συνθήκες ο φόνος του πατέρα Καραμαζόφ παίρνει διαστάσεις τελετουργικής πια εκτέλεσης κι αν τυπικά φονιάς είναι μόνο ο Δημήτρης το μαχαίρι, με το οποίο αυτός χτύπησε, είχε ακονιστεί από όλους τους. Γι' αυτό, ο βρόχος της κρεμάλας, που τον υποδέχεται, θα πνίξει μαζί μ αυτόν κι όλους τους υπόλοιπους.

ΝΤΑΡΙΟ ΦΟ

Dario Fo

 http://www.easybytez.com/zve61ll8ajka

Η Μαριχουάνα της Μαμάς Είναι πιο Γλυκιά

Κλέψε Λιγότερο

Ο Τυχαίος Θάνατος ενός Αναρχικού


Οι Αρχάγγελοι δεν Παίζουν Φλίπερ

 Όλο Σπίτι, Κρεβάτι κι Εκκλησία
 ~~~~~~~~~~~~~~~~~
 Η Μαριχουάνα της Μαμάς Είναι πιο Γλυκιά (La marijuana della mamma è la piu bella, 1976)

Ο Λουίτζι, χρήστης χασίς, μαριχουάνας και LSD μετά από μεγάλη απουσία από το σπίτι λόγω ενός καυγά με τη μαμά του, επιστρέφει μια μέρα για να ανακαλύψει, προς μεγάλη του έκπληξη, πως η μαμά και ο παππούς του καπνίζουν χασίς και μαριχουάνα. Σαν να μη έφτανε αυτό μαθαίνει επίσης ότι καλλιεργούν παράνομα στον κήπο τους φυτά μαριχουάνας και ότι οι ίδιοι γίνονται λαθρέμποροι στη γειτονιά τους. Μπροστά μας παρελαύνουν η Καμέλια, πάντα σε αναζήτηση ενός γαμπρού, ο πρεζάκιας φίλος του Λουίτζι, πάντοτε σε αναζήτηση της δόσης του και ο Αντώνιο, ανιψιός της μαμάς που ανήκει στην ειδική ομάδα πάταξης των ναρκωτικών. Φυσικά από την παρέα δεν λείπει ο παπάς της ενορίας που μαζί με τους υπόλοιπους μας οδηγούν σ' ένα ξέφρενο παιχνίδι καταστάσεων με απώτερο στόχο την ψυχαγωγία, αλλά και τον προβληματισμό του θεατή.

Η Μαριχουάνα της Μαμάς είναι η πιο γλυκιά, δεν είναι μια απλή φαρσοκωμωδία, αλλά ένα πολυσύνθετο οικοδόμημα που εμπεριέχει στοιχεία ρεαλισμού και υπερβολής ταυτόχρονα. Είναι ένας ύμνος προς την τέχνη του θεάτρου με πικρές δόσεις αλήθειας και τραγικής πραγματικότητας. Στο έργο οι κραυγές πόνου είναι πιο δυνατές κι από το κωμικό στοιχείο. Κι όμως γελάς, γελάς με δάκρυα, με τις καρικατούρες των εξουσιών που δίνει με τόση δύναμη και χιούμορ ο συγγραφέας.


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κλέψε Λιγότερο

Ο  Νομπελίστας Ντάριο Φο έγραψε το έργο
για να καυτηριάσει τα κακώς κείμενα της Ιταλικής κοινωνίας.
Οι χαρακτήρες που περιστοιχίζουν την ηρωίδα μπορεί
να είναι εμφανώς διεφθαρμένοι και τρελοί,
αλλά αποδεικνύονται πιο αξιόλογοι
από τους φαινομενικά καλούς
και αξιοσέβαστους πολίτες.
Εκβιαζόμενοι, δικαστές, εξοχώτατοι,
καλόγριες και τρελοί κάθε είδους παρελαύνουν
μπρος από την Εννέα η οποία διαπιστώνει
ότι η κοινωνία προστάζει «αφού κλέβουν οι άλλοι κλέψε
και εσύ, ίσως λίγο λιγότερο όμως».

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ο Τυχαίος Θάνατος ενός Αναρχικού (Morte accidentale di un anarchico, 1970)

Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού είναι ένα πραγματικό γεγονός. Ο Φο έγραψε το συγκεκριμένο έργο το 1970, ένα χρόνο μετά από τον καθόλου τυχαίο θάνατο του αναρχικού σιδηροδρομικού Πινέλι. Ο Πινέλι κατηγορήθηκε για την έκρηξη βόμβας στην Piazza Fontana, που οργανώθηκε από φασίστες σε συνεργασία με τις ιταλικές μυστικές υπηρεσίες το 1969 και προκάλεσε το θάνατο 16 ανθρώπων. Ο Πινέλι ήταν το 17ο θύμα, αφού πετάχτηκε από το παράθυρο του αστυνομικού τμήματος. Ο Ντάριο Φο αποκαλύπτει τη συνεργασία μπάτσων, δικαστών, υπουργών και δημοσιογράφων για να κουκουλώσουν την υπόθεση δολοφονίας ενός αθώου ανθρώπου. Απευθύνεται στην ιταλική κοινωνική γνώμη, που βομβαρδίζεται από ψευδείς πληροφορίες, για να πει την αλήθεια.

~~~~~~~~


Οι Αρχάγγελοι δεν Παίζουν Φλίπερ (Gli arcangeli non giocano a flipper, 1959)

«Οι αρχάγγελοι δεν παίζουν φλίπερ» αποτελεί μια οξύτατη σάτιρα της γραφειοκρατίας και των μηχανισμών που την αναπαράγουν. Υπουργοί, κρατικές υπηρεσίες, διευθυντές, δημόσιοι υπάλληλοι, δήμαρχοι, παρελαύνουν σαν σε τσίρκο, κάνοντας ο καθένας το δικό του σόου. Αποκαλύπτεται με τον πιο πρωτότυπο τρόπο η λογική των γραφειοκρατών πως: όχι αυτό που υπάρχει βεβαιώνεται στα χαρτιά, αλλά αυτό που βεβαιώνεται στα χαρτιά, πρέπει να υπάρχει.

Ο Ντάριο Φο είναι από τις σημαντικότερες μορφές του ιταλικού θεάτρου. Συγγραφέας, σκηνοθέτης, ηθοποιός και σκηνογράφος, τιμήθηκε το 1997 με το Νόμπελ λογοτεχνίας. Γεννήθηκε το 1926 στο Σαν Τζιάνο. Εγκατέλειψε τις σπουδές του στην Αρχιτεκτονική γιά το θέατρο το οποίο υπηρέτησε σε όλες του τις μορφές. Στα έργα του ο Φο στηλιτεύει το κατεστημένο με εκπληκτικό χιούμορ και με αριστουργηματικό αυτοσχεδιασμό, ενώ έχει ασκήσει κριτική, μεταξύ των άλλων, στην πολιτική της εκκλησίας για τις αμβλώσεις, τις πολιτικές δολοφονίες, το οργανωμένο έγκλημα, την πολιτική διαφθορά και το μεσανατολικό. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν ανέβει σε θέατρα όλου του κόσμου.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Όλο Σπίτι, Κρεβάτι κι Εκκλησία (Tutti casa letto e chiesa, 1977)

Το Όλο σπίτι κρεβάτι κι εκκλησία είναι ένα θεατρικό έργο με θέμα την κατάσταση της γυναίκας, και ιδίως την σεξουαλική δουλεία της...

Πηνελόπη Δέλτα

Τρελαντώνης
Για την Πατρίδα
Μάγκας
Παραμύθι Χωρίς  Όνομα
Παραμύθια Και Άλλα
Τα Μυστικά του Βάλτου_1st_Ed_1937
Τον Καιρό Του Βουλγαροκτόνου

http://www.easybytez.com/gtz6a79uzpbp

Η Πηνελόπη Δέλτα γεννήθηκε το 1874
στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κι ήταν
το τρίτο παιδί του Εμμανουήλ Μπενάκη και της Βιργινίας Χωρέμη.
Είχε δύο μεγαλύτερα αδέλφια, την Αλεξάνδρα και τον Αντώνη,
τον γνωστό «Τρελαντώνη» του ομώνυμου βιβλίου της.
Μετά τη γέννηση της Πηνελόπης ακολούθησαν
άλλα τρία παιδιά, ο Κωνσταντίνος (που πέθανε σε ηλικία 2 χρόνων),
ο Αλέξανδρος και η Αργίνη.

Τέος Ρόμβος

Τέος Ρόμβος


http://www.easybytez.com/th0ax1gpzoxe 

Τρία φεγγάρια στην πλατεία

Ήτανε άνοιξη και οι κουβέντες αρχίσανε να γίνονται πάνω στους τοίχους της πλατείας και στους τριγύρω δρόμους. Η μοναξιά και το δάκρυ μπλέκονταν στο παραλήρημα και στο όνειρο το απραγματοποίητο, πέρα μακριά στους κρεμαστούς κήπους της Σεμίραμις και στις πλάνες των Χασασίν του Χασάν-Ιμπν-Σαμπάχ, στους αντικατοπτρισμούς της ερήμου, στις παραμορφωτικές διαθλάσεις του φωτός μέσα από ορυκτούς κρυστάλλους και στην αιώρηση του αστροναύτη στο απόλυτο κενό.

Και φτιάχνανε σχέδια μοναδικά, όνειρα χρωματισμένα και γίνονταν όλοι αυτοί που περπάταγαν εδώ, αρωματισμένα φαντάσματα και γεννιότανε μια γλώσσα ζεστή με μια αμεσότητα που περιείχε την ανάσα του άλλου.

Και έτσι γίνηκε η μεγάλη μήτρα που τους μάζεψε όλους. Η παγίδα, η πλάνη, το όνειρο, η πλατεία, ο μύθος. Και γνωριστήκαμε. Και αγαπηθήκαμε. Και γίναμε κάτι πολύ όμορφο, δυνατό, απερίγραπτα σοφό, εκστασιασμένο, σπουδαίο, αδιάντροπο, ερωτικό και σαλέψαμε τα μυαλά των άλλων…

 ***************************************

Πλάνος Δρόμος

“Φυλλομετρώντας τις σελίδες αυτού του βιβλίου, στ’ αφτιά μου φτάνει το θρόισμα από τις φυλλωσιές του μεγάλου Δάσους μέσα στην τροπική νύχτα, οι κουρασμένες κουβέντες των ανθρώπων που κάθονται γύρω απ’ τη φωτιά και μασάνε τον καρπό της κόλας για να ξεχαστούνε, οι πιτσιλιές από αίμα που κυλάνε πάνω στους τοίχους της παλιάς τούρκικης φυλακής και μετράνε τις ώρες και τις μέρες της απόγνωσης και της τρέλας των φυλακισμένων, παραισθήσεις που γεννάει η μοναξιά, τα τριξίματα της φωτιάς που ζεσταίνει τους τελευταίους κατοίκους της αθηναϊκής πλατείας και τα άτσαλα φτερουγίσματα των μεγαλόσωμων πουλιών στις εκβολές του ποταμού Κόνγκο… Εφήμερες στιγμές γεμάτες ομορφιά, βία, έρωτα και θάνατο καθρεφτίζονται στα μάτια των ηρώων του βιβλίου. Ο “Πλάνος δρόμος” είναι το μονοπάτι που ακολουθούνε τα αιλουροειδή των μεγαλουπόλεων σ’ ένα ταξίδι με διαδοχικές εικόνες σαν αστραπές μέσα σε κρίσεις πυρετού, ελονοσίας και φυγής.”



 *************************************

Κρυφά Ταξίδια

“Για αιώνες συνεχίζεται ένας υπόγειος πόλεμος μεταξύ συγγραφέων και εξουσίας. Η εξουσία χρησιμοποίησε τη γλώσσα σαν μηχανισμό επιβολής της κυρίαρχης ιδεολογίας, ενώ συχνά προσπάθησε μέσω της γλώσσας να χειραγωγήσει τους λαούς. Προσπάθησε να αφανίσει, να εξαφανίσει, να ισοπεδώσει τις τοπικές γλώσσες, τις ντοπιολαλιές, τις διαλέκτους, να εξαλείψει τις γλωσσικές ιδιαιτερότητες. Οι συγγραφείς αμφισβήτησαν, αποκάλυψαν, αντιτάχθηκαν στις πρακτικές αυτές. Η θεοκρατική και η κοσμική εξουσία εκφράζονταν μέσω μιας ξύλινης γλώσσας με το στερεότυπο κλισέ “Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια”, διανθισμένης με πατερναλισμό, εθνικισμό και αργότερα με την ψευδή γλώσσα των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης και με τις κατασκευασμένες ειδήσεις.”


*********************************


Κείμενο πάθος

 Το μικρό παιδί δεν χόρταινε να κοιτάζει τη θέα απ’ το γενέθλιο σπίτι. Στην εικόνα δέσποζε ο Λόφος της Σικελίας που έμοιαζε με ανασκελωμένο κορμί γυναίκας. Τη νύχτα στο κρεβάτι, το μικρό παιδί ψιθύριζε κάτι που του φαινόταν μαγικό, μια νύχτα είπε τη λέξη Δαφτερά, και τότε η Ανασκελωμένη άνοιξε τα πόδια της και άφησε το μικρό παιδί να περάσει ανάμεσά της, να περιπλανηθεί στο μυθικό κόσμο, τον κρυφό. Το μικρό παιδί, μεθυσμένο στη ρέμβη της ήβης, ανακάλυψε πράγματα μυστήρια και θαυμαστά, αντικείμενα σπάνια και ξεχασμένα, θρυλούμενα και ξακουστά, κουρδιστά παιχνίδια που κινούνταν μαγικά, μάσκες, μολυβένια στρατιωτάκια, γκαζές και γιάντες, χαρταετούς και κλεψύδρες, περιεργάστηκε πλουμιστά λάβαρα καμωμένα με μετάξια, λεπτοΰφαντα υφάσματα με περίτεχνα σχέδια, λαχτάρησε τα πατίνια με τα φτερά που κάναν επιδέξιες πιρουέτες στον αέρα, κατέβηκε στις κατακόμβες κι εκεί συνάντησε Αυτή Πακού που του μίλησε με τη ζεστή φωνή της.

“Ό,τι θέλεις, εγώ είμαι εδώ, μπορείς να διαλέξεις…”

Ο παράδεισος δεν έχει μόνο αγγέλους

Καραβασίλης Δημήτρης

http://www.easybytez.com/fosrpeie5htt


Ο Άρης Οικονόμου είναι μαθητής της τρίτης Λυκείου σε κάποιο ακριβό Ιδιωτικό σχολείο. Ο πατέρας του όμως, έμπορος, χτυπημένος σφοδρά από την οικονομική κρίση, αδυνατεί να ανταπεξέλθει στα αυξημένα δίδακτρα και έξοδα που απαιτεί το σχολείο. Ο διευθυντής είναι ανένδοτος στις εκκλήσεις του για κάποιον διακανονισμό.

Ο Άρης ξενιτεύεται. Πάει στο δημόσιο σχολείο της γειτονιάς του, μαζί με τον ξάδερφό του, τον Γιώργο. Η κυρα-Ελένη, γιαγιά και των δύο, βρίσκεται στο Γηροκομείο που συντηρεί ο Δήμος. Οι διάφοροι χρηματοδότες όμως αποσύρονται λόγω της κρίσης κι έτσι κινδυνεύει να κλείσει αν δεν παρουσιάσει κάποιον βιώσιμο προϋπολογισμό.

Υπό την αιγίδα του Δήμου διοργανώνεται μεγάλη εκδήλωση, με τη συμμετοχή και των σχολείων της περιοχής, για να συγκεντρωθούν χρήματα. Το μόνο που αρνείται, είναι το παλιό σχολείο του Άρη. Τελικά τα χρήματα είναι λιγοστά.. Εκείνος, ενοχλημένος από την άρνηση και με αγωνία για το μέλλον των γερόντων, χρησιμοποιεί το ταλέντο του στους υπολογιστές και παραβιάζει το σχολικό δίκτυο. Άλλωστε, είχε βοηθήσει και στην κατασκευή του. Με τον τρόπο αυτό αποσπά χρήματα και τα καταθέτει, εξ ονόματος του σχολείου, στο Γηροκομείο.

Ο διευθυντής αντιλαμβάνεται πως κάτι περίεργο συμβαίνει. Ζητά την βοήθεια της αστυνομίας με την προϋπόθεση ότι η έρευνα θα είναι ανεπίσημη και διακριτική. Καταφτάνει ένας νεαρός αστυνομικός ο οποίος αρχίζει έρευνες και γρήγορα ανακαλύπτει τον ένοχο. Συγχρόνως όμως, η έρευνα φέρνει στο φως μία πολύ πιο σοβαρή υπόθεση παράνομου ηλεκτρονικού εμπορίου, μέσω του σχολικού δικτύου.

Ο Άρης είναι ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει στην εξιχνίαση αυτής της απάτης. Ο νεαρός αστυνομικός, με την σύμφωνη γνώμη του Διευθυντή, τού υπόσχεται ασυλία, με αντάλλαγμα τη βοήθειά του. Στην σχέση τους αυτή μεσολαβεί ο θεολόγος καθηγητής, που έχει βαθιά γνώση των υπολογιστών, αλλά και της ψυχοσύνθεσης του Άρη.

Στην ιστορία αυτή, πλέκονται οι ζωές μαθητών, γονιών, δασκάλων. Οι συζητήσεις, οι εσωτερικές συγκρούσεις, οι ενοχές, τα ανεκπλήρωτα όνειρα και οι αθέατες πλευρές της προσωπικότητας όλων των προσώπων, δημιουργούν ένα κλίμα διαρκών ανατροπών, που οδηγεί στην ταύτιση του αναγνώστη με τους ήρωες. Η κάθαρση θα έρθει, αλλά δεν θα είναι ίδια για όλους.

Στη Γιορτή

Eλ Pόι

http://www.easybytez.com/il4gghaq62yc

H ιστορία, περιγράφει τα γεγονότα της εξέγερσης των τεράτων
στις πλατείες των σκυφτών ανθρώπων της πόλης.

Ασσασίνοι του Βορρά Δροσουλίτες του Νότου

Ρόμβος Τέος

http://www.easybytez.com/3djsr6d896pz

Στο μπλε γαλακτερό της νύχτας ο ουρανός κομματιάζεται από τ’ αστέρια που σκορπίζονται, η μυρωδιά από την αρμύρα της θάλασσας αναστατώνει, το χαϊδολόγημα του σώματος της Χώρας με τις μυστηριώδεις εσοχές, τα ηδονικά σκοτεινιάσματα, τα ερεθιστικά εξογκώματα, η πλάνα παλινδρόμιση της θάλασσας στις παραλίες, τα βράχια χαραγμένα από την πανάρχαια παρουσία ανθρώπων, στα πιο απόκρημνα σημεία σταυραετοί και γεράκια έχουν φτιάξει τις φωλιές τους, σκόρπια πελασγικά ερείπια, θαμμένες πολιτείες κάτω από τους αυτοκινητοδρόμους, ο δεύτερος ήλιος, το αίμα των ματιών μας, η αναζήτηση των κατοίκων στο σώμα της Χώρας, Λεμούριες ψυχές, υπνοβάτες Ασσασίνοι, θαμπές σκιές οι Δροσουλίτες, οι νύμφες της μεγάλης σπηλιάς, τα πρόσωπά τους συνεπαρμένα από την επιθυμία του χορού, απλώνεται σαν την άγρια φωτιά που τη φυσάει αυγουστιάτικο μελτέμι, τα μαλλιά των γυναικών φλόγες που καίνε στο κεφάλι τους, τα χείλη προφέρουν ακατάληπτες υγρές λέξεις, στα μάτια τους καθρεφτίζεται ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ, ερωτεύονται, χορεύουν, μαινάδες που κατευθύνουνε με τα βογκητά τους τούς άντρες και τους κρατάνε με τα υγραμένα αιδοία τους αιχμάλωτους μιας ηδονής που δεν έχει αρχή και τέλος, άντρες και γυναίκες ματώνουν και πεθαίνουν πάνω στον παλαιό δρόμο του Μεταξιού, εκεί που άρχισαν και τελειώνουν οι ζωές τους, εκεί που γράφονται οι ιστορίες τους …

Ά. Ντόυλ

Sir Arthur Conan Doyle

http://www.easybytez.com/khkcotj4zf75

Το σημάδι των τεσσάρων 

Η δεσποινίδα Μαίρη Μόρσταν παίρνει μια φορά το χρόνο, μέσω ταχυδρομείου, ένα μεγάλο μαργαριτάρι, χωρίς να γνωρίζει τίποτα για τον αποστολέα του. Όταν ο μυστηριώδης αποστολέας τής ζητάει να συναντηθούν, ο Χολμς και ο Ουάτσον αναλαμβάνουν να τη βοηθήσουν.

Ένας φρικτός θάνατος και η εξαφάνιση του θησαυρού οδηγούν σε μια μνημειώδη καταδίωξη μέσα στους μισοσκότεινους δρόμους και αργότερα πάνω στα νερά του Τάμεση. Στα πρόσωπα της ιστορίας περιλαμβάνονται οι άτυχοι δίδυμοι αδελφοί Σόλτο, ο σκύλος Τόμπι και ένας άνδρας με ένα ξύλινο πόδι, καθώς η ανταρσία στην Ινδία, που σφραγίστηκε με φωτιά και αίμα, ρίχνει τις γιγάντιες, παραμορφωμένες σιλουέτες της πάνω στο Λονδίνο της Βικτωριανής εποχής.


-------------------

Η επιστροφή του Σέρλοκ Χολμς

Ο Σέρλοκ Χολμς συγκεντρώνει στο μυαλό του μόνο γνώσεις που πιστεύει ότι θα του φανούν χρήσιμες στο επάγγελμά του. Όπως λέει ο ίδιος, ο εγκέφαλος μας είναι σαν μια σοφίτα. Ο σοφός άνθρωπος επιλέγει προσεκτικά πως θα την διαμορφώσει, επιπλώνοντας την μόνο με τις σημαντικές γνώσεις ενώ οι υπόλοιπες που ενδεχομένως να είναι σημαντικές στο μέλλον τις τοποθετεί στην βιβλιοθήκη του μυαλού του. Ο κουτός άνθρωπος, αντίθετα, απορροφάει οποιαδήποτε γνώση με αποτέλεσμα να γεμίζει το μυαλό του ασήμαντες και άχρηστες πληροφορίες έτσι, παραλείπει ή στην καλύτερη περίπτωση να ξεχνάει τις σημαντικότερες.

Ο Χολμς αγνοεί βασικά πράγματα. Δεν ασχολείται καθόλου με φιλοσοφία, λογοτεχνία, αστρονομία (Ο Γουάτσον ξαφνιάστηκε γιατί ο φίλος του αγνοούσε την θεωρία του Κοπέρνικου, ότι η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο. Ατάραχα ο Χολμς του απάντησε ότι η πληροφορία του είναι παντελώς άχρηστη καθώς δεν μπορεί να την αξιοποιήσει στην δουλειά του επομένως θα έκανε ό,τι μπορούσε για να την ξεχάσει). Στην πολιτική γνωρίζει ελάχιστα. Στην βοτανολογία όμως ξέρει αρκετά πράγματα. Μπορεί να ξεχωρίσει τα δηλητήρια με μεγάλη ευκολία αλλά οι γνώσεις κηπουρικής του είναι ανύπαρκτες. Στην γεωλογία έχει τεράστιες γνώσεις.

Έχει την ικανότητα να ξεχωρίζει με το βλέμμα τα είδη χώματος. Μπορεί να πει με βεβαιότητα απο που είναι ένας λεκές λάσπης και σε ποιο σημείο του Λονδίνου έγινε. Στη χημεία, ο Σερλοκ Χολμς έχει γνώσεις πρακτικές αλλά περιορισμένες. Έχει μάλιστα εγκαταστήσει στο δωμάτιο στην Μπέικερ Στριτ, εργαστήριο χημείας με το οποίο απασχολείται πολλές φορές. Αν και στη λογοτεχνία ο Χολμς δεν γνωρίζει τίποτα δεν ισχύει το ίδιο με την αισθησιακή λογοτεχνία. Φαίνεται πως ξέρει όλα τα εγκλήματα του αιώνα του με κάθε λεπτομέρεια. Όπως λέει ο ίδιος “Δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο Γουάτσον. Όλα έχουν συμβεί πριν από σένα. Κανένα έγκλημα δεν είναι καινούργιο.” Επίσης παίζει καλά βιολί και είναι καταπληκτικός πυγμάχος και ηθοποιός. Τέλος ο Χολμς έχει πρακτικές γνώσεις του Βρετανικού νόμου.

-----------------

Η Στερνή Του Υπόκλιση 

Sir Arthur Conan Doyle – Άγγλος συγγραφέας, δημιουργός του Σέρλοκ Χόλμς. Γεννήθηκε το 1859 στο Εδιμβούργο. Σπούδασε Ιατρική και τα πρώτα χρόνια της καριέρας του άσκησε το επάγγελμα του γιατρού. Το 1891 αποφάσισε να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη λογοτεχνία και άρχισε να δημοσιεύει έργα του σε περιοδικά της εποχής. Το 1892 εμπνέεται το πασίγνωστο ήρωα του ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς και γράφει τις Περιπέτειες του Σέρλοκ Χόλμς και τα απομνημονεύματα του.
Όταν προσπάθησε να δώσει ένα τέλος στη ζωή του ήρωα του, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από τους αναγνώστες και έτσι αναγκάστηκε να τον επαναφέρει το 1905 με το βιβλίο, Η επιστροφή του Σέρλοκ Χολμς. Οι ιστορίες του Ντόυλ μεταφέρθηκαν στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Αλλα έργα του είναι: Η λευκή συντροφιά, Σερ Νάιτζελ, Ο χαμένος κόσμος, Η ζώνη με το δηλητήριο, κ.α. Πέθανε το 1930 σε ηλικία 71 ετών.


---------
Τα απομνημονεύματα του Σέρλοκ Χολμς 

Ο Σέρλοκ Χoλμς είναι ένας πασίγνωστος φανταστικός ντετέκτιβ-σύμβουλος, που μαζί με τον βοηθό του δρα. Τζον Η. Γουάτσον έχουν εμπλακεί σε δεκάδες υποθέσεις μυστηρίου. Ζουν μαζί στο διαμέρισμα 221β στην Μπέικερ στριτ, στο Λονδίνο. Χαρακτηριστικό του Χολμς είναι οι περίεργες μέθοδοι που χρησιμοποιεί, οι οποίες συχνά εντυπωσιάζουν τον αναγνώστη. Υπάρχουν 4 μυθιστορήματα και 56 αυτοτελή διηγήματα με ήρωες τον Σέρλοκ Χολμς και τον Τζον Γουάτσον. Δημιουργήθηκε από τον Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ.

----------------------
Το σκυλί των Μπασκερβιλ



Ένας παλιός θρύλος, η κατάρα της οικογένειας, επιμένει να κατατρέχει τον οίκο των Μπάσκερβιλ. Ένα πελώριο κυνηγόσκυλο-φάντασμα, με μάτια και στόμα που ξερνούν φωτιά, κυνηγά και σκοτώνει κάθε κληρονόμο που θα τολμήσει να κατοικήσει τον πύργο. Ο δαιμόνιος Σέρλοκ Χολμς αναλαμβάνει να λύσει το πυκνό μυστήριο και να διαλύσει τη σκοτεινή δεισιδαιμονία που ταράζει τον ύπνο των Μπάσκερβιλ και όλης της περιοχής.