Τα Απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

http://www.easybytez.com/lvwqcewpi1bo


Ο Γιάννης Μακρυγιάννης του Δημητρίου και της Βασιλικής
γεννήθηκε στο Αβορίτι Δωρίδας τον Ιανουάριο του 1797.
Το πραγματικό όνομα του ήταν Ιωάννης Τριανταφύλλου
(ή Τριανταφυλλοδημήτρης - το Μακρυγιάννης είναι παρωνύμιο
που οφειλόταν στο ψηλό ανάστημά του).
Το 1804 σε ηλικία 7 ετών αναγκάστηκε να καταφύγει
με την οικογένειά του στη Λιβαδειά, ύστερα από το φόνο του πατέρα του
από τουρκαλβανούς του Αλή Πασά.
Από τότε αναγκάστηκε να δουλέψει για να επιβιώσει
και πέρασε επώδυνα και στερημένα παιδικά χρόνια.
Αρχικά εργάστηκε ως ψυχογιός ως το 1811.
Το 1811 εγκαταστάθηκε στην Άρτα, όπου δούλεψε
αρχικά ως επιστάτης στο υποστατικό του συμπατριώτη του
Θανάση Λιδωρίκη και στη συνέχεια ασχολήθηκε με το εμπόριο
και απέκτησε αξιόλογη περιουσία, την οποία πρόσφερε αργότερα στον Αγώνα.

Ο στρατηγός Μακρυγιάννης άρχισε να γράφει τα Απομνημονεύματα στις 26 Φεβρουαρίου του 1829
στο Άργος και ενώ έχει τοποθετηθεί «Γενικός Αρχηγός της Εκτελεστικής Δυνάμεως της Πελοποννήσου».
Μέχρι το 1832 είχε ολοκληρωθεί η συγγραφή του μισού έργου, που συνεχίστηκε
και ολοκληρώθηκε στο Ναύπλιο και την Αθήνα. Περίπου στα 1840, οι αρχές είχαν την πληροφορία
ότι ο Μακρυγιάννης καταγράφει γεγονότα, τα οποία δεν ήθελαν να βγουν στο φως της δημοσιότητας.
Έτσι ο Μακρυγιάννης αναγκάστηκε να σταματήσει το γράψιμο και να κρύψει σε ένα ασφαλές μέρος
τα χειρόγραφά του.
Συνέχισε τη συγγραφή του μετά από τα γεγονότα της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843,
στην οποία είχε πρωτοστατήσει με κύριο αίτημα την παραχώρηση Συντάγματος
από τον βασιλιά Όθωνα. Τα Απομνημονεύματα φτάνουν χρονικά μέχρι το 1850.
Το έργο δεν εκδόθηκε από τον ίδιο τον Μακρυγιάννη.
Ο στρατηγός, φοβούμενος πιθανούς ελέγχους των αρχών της εποχής του,
είχε κρύψει τα χειρόγραφα των Απομνημονευμάτων (που αποτελούνταν από 460 σελίδες).
Έτσι έμειναν ξεχασμένα μέχρι το 1901.
Τότε ο λογοτέχνης Γιάννης Βλαχογιάννης σε μια κατ’ ιδίαν συζήτηση
που είχε με ένα από τα παιδιά του Μακρυγιάννη, τον Κίτσο Μακρυγιάννη,
του ζήτησε να ψάξει μήπως ο πατέρας του είχε κρατήσει πουθενά κρυμμένα χειρόγραφα.
Πραγματικά μετά από έρευνα, βρέθηκε το χειρόγραφο σε έναν τενεκέ στο υπόγειο του σπιτιού
του Κίτσου Μακρυγιάννη και ο Γιάννης Βλαχογιάννης ανέλαβε το δύσκολο έργο να το επεξεργαστεί.
Στο πρωτότυπο δεν υπάρχουν τόνοι και σημεία στίξεως και ο Βλαχογιάννης κατέβαλε
μεγάλες προσπάθειες για να είναι συνεπής στην απόδοση του περιεχομένου.
Το έργο εκδόθηκε πρώτη φορά στα 1907 από το τυπογραφείο του Σ. Κ. Βλαστού.